Dog argentyński (Dogo argentino) – wszystko co należy wiedzieć o tej rasie psów 2 czerwca 2021

Spis treści

Historia i pochodzenie doga argentyńskiego – wyselekcjonowana hodowla

Dog argentyński jako rasa powstał w wyniku starannie prowadzonej hodowli. Lekarz, Antonio Nores Martinez w 1928 roku wpadł na pomysł, aby wyhodować psa, który w jego odczuciu posiadałby wszystkie cechy psa idealnego. Pies taki miał łączyć w sobie cechy doskonałego stróża, być waleczny, odważny, potrafić chronić miejscową ludność przed atakami dzikich zwierząt, a przy tym pełnić rolę najlepszego przyjaciela człowieka. Istotny był także kolor – pan Martinez chciał, aby pies posiadał białe umaszczenie, które które odróżniało się podczas polowań. Hodowca postanowił zatem skrzyżować ze sobą psy, które posiadały najbardziej pożądane przez niego cechy. Jako bazę w swojej hodowli wybrał bojowego psa z Cordoby, nazywanego Perro de Pelea Cordobes. Był to pies znany ze swojej waleczności i zaciętości, którego wykorzystywano głównie do walk. Następnie pies bojowy z Cordoby skrzyżowany został z psami myśliwskimi, stróżującymi i obronnymi. Tym sposobem w Dogu argentyńskim płynie krew między innymi pointera, bulteriera, doga de bordeaux, boksera, mastiffa, wilczarza irlandzkiego, buldoga i doga arlekina. Chociaż eksperyment ten wzbudzał wiele kontrowersji i wielu ludzi uważało, że nie uda się wyhodować psa o tak dobranych cechach to finalnie Antonio Martinez dopiął swego i zakończył swoje starania sukcesem. Udało mu się wyhodować psa o cechach w jego mniemaniu doskonałych. Proces hodowlany miał także swoje ciemne strony – niektóre źródła podają, że pan Martinez dopuszczał się podczas hodowli prawdziwych okrucieństw, byleby osiągnąć zamierzony cel. Wpuszczał do klatki psa, w której trzymana była puma. Czworonóg zmuszony był walczyć o swoje życie, którą oczywiście musiał wygrać. Po przedwczesnej Antonio Martineza dalszą hodowlą zajął się jego młodszy brat, Augustin Nores Martinez. Dzięki jego staraniom, a także utrwaleniu cech charakteru Doga argentyńskiego i działań w kierunku rozpowszechnienia tej rasy, w 1964 roku powstał Klub Hodowców Doga Argentyńskiego. Natomiast już kilka lat później, bo w 1973 roku Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) uznała te psy jako oddzielną rasę. Niestety kolejne pokolenia dogów argentyńskich nie miały wcale kolorowego życia. Podczas popularnych swego czasu w Argentynie walk psów czworonogi te zmuszane były do niebezpiecznych i krwawych bójek. Na szczęście w późniejszych latach proceder ten zaczął zanikać. Chociaż dzisiaj te niezwykłe psy w dużej mierze pełnią funkcję psa do towarzystwa to w swojej ojczyźnie nadal chętnie są wykorzystywane do polowań na dużą zwierzynę, jak pumy czy dziki. Do Europy psy tej rasy zostały sprowadzone w latach 60-tych XX wieku. Poza swoją ojczyzną, w której są oczywiście najbardziej popularne, dogi argentyńskie dużym uznaniem cieszą się w Stanach Zjednoczonych i Rosji. W Polsce rasa ta nie jest jeszcze dość znana, ale grono jej wielbicieli powoli rośnie. Jak dotąd jest to pierwsza i jedyna argentyńska rasa psów. W naszym kraju rasa ta znajduje się na liście ras uznanych agresywnych, co oznacza, że na posiadanie takiego psa wymagane jest zezwolenie.
Według podziału ras psów przez Międzynarodową Federację Kynologiczna (FCI) Dog argentyński należy do grupy II – Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła, sekcji 2.1 molosy w typie mastiffa.

Charakter dogo argentino (doga argentyńskiego)

Ze względu na domieszki wielu innych ras psów, charakter doga argentyńskiego jest bardzo zróżnicowany. Pies ten posiada bardzo silną i niezależną osobowość i jest świadomy swojej siły. Doskonale zna swoją wartość, przez co często przybiera pełną pewności siebie postawę. Pomimo swojej waleczności i nieustępliwości ten niezwykły pies jest również wspaniałym psem rodzinnym. Najczęściej wybiera jedną osobę, której jest bezgranicznie oddany ale mocno przywiązuje się wszystkich członków swojej rodziny. Bardzo ceni sobie kontakt ze swoimi bliskimi i nie zawaha się stanąć w ich obronie. Pomimo groźnego wyglądu dog argentyński lubi okazywać swoje przywiązanie – kocha wszelkie pieszczoty i czułości. Nie najlepiej znosi samotność, dlatego nie należy pozostawiać go samotnie przez długie godziny. Z powodu przywiązania i silnej więzi łączącej go ze swoją rodziną każda chwila spędzona bez bliskich jest dla niego trudna. Można zostawiać go samego ale jedynie na krótko i tylko po odpowiednim przygotowaniu. Dłuższa izolacja od bliskich może źle wpłynąć na psychikę psa. Dog argentyński jest doskonałym psem rodzinnym. Kocha dzieci i uwielbia się z nimi bawić. Mocno się do nich przywiązuje, a jako dorosły pies czuje się za nie odpowiedzialny. Oczywiście kluczowym jest, aby dzieci od małego były uczone jak obchodzić się z psem. Uwarunkowania genetyczne powodują, że dog argentyński ma wysoki próg bólu, co oznacza, że nie zawsze pokaże, jeśli coś go zaboli. Dlatego też zabawy powinny odbywać się pod czujnym okiem dorosłych. Także ze względu na fakt, że dog argentyński jest psem dużym i silnym, który niechcący mógłby przewrócić malucha. Z reguły suki są nieco bardziej stonowane i opiekuńcze od psów. Dog argentyński sam nie prowokuje bójek, ale jest to rasa, która nie zawaha się stanąć w obronie swojej, jak i swoich najbliższych. Psy tej rasy mają mocno rozwinięty instynkt terytorialny – na początku dog argentyński ostrzeże swoich właścicieli o niechcianym gościu a później sam stanie do walki z intruzem. Rasa ta jest dość nieufna w stosunku do obcych, jednak zachowuje się spokojnie i bacznie przygląda się zachowaniom nowo poznanych osób. Kluczowe jest, aby pierwszy kontakt z nowymi osobami przebiegał w przyjaznej i spokojnej atmosferze. Kiedy to my pojawiamy się w domu, w którym mieszka dog argentyński to musimy pamiętać, aby nie być wobec psa zbyt wylewnym, ponieważ ten przytłoczony może źle odebrać nasze intencje. To pies powinien zdecydować, kiedy przełamią się przysłowiowe pierwsze lody. W dogu argentyńskim płynie też krew psów myśliwskich, dlatego ma on mocno rozwinięty instynkt łowiecki. Powoduje to, że wszystkie inne, mniejsze zwierzęta traktuje jako potencjalną zdobycz. Fakt ten, oraz terytorializm doga argentyńskiego sprawia, że jego relacje z innymi psami są trudne. Rasa ta ma dominujący charakter, dlatego posiadanie dwóch samców może okazać się nienajlepszym pomysłem. Może w takim wypadku dojść do rywalizacji, a trzeba pamiętać, że z uwagi na swoje cechy pies ten raczej nie ustąpi, co może okazać się opłakane w skutkach. Jeśli w domu ma być inny pies, to najlepiej będzie aby była to suczka. Dog argentyński może porozumieć się z kotami – o ile są do siebie przyzwyczajone od małego. Tylko w ten sposób zyskamy pewność, że pies nie potraktuje mruczka jako zdobyczy i ewentualnej ofiary, co byłoby tragiczne.
Dog argentyński nie jest psem szczekliwym. Zazwyczaj szczeka, jeśli coś go zaniepokoi lub gdy wyczuje potencjalne zagrożenie, dlatego dobrze jest w takim wypadku od razu sprawdzić, co tak poruszyło tego czujnego czworonoga.

KONG® Wubba™ Finz Blue - zabawka, aport dla psa, ryba z piszczałką

Zabawka w kształcie ryby z ogonami dla psa KONG® Wubba™ Finz Pink to świetny aport - szybuje i dobrze odbija się od podłoża.

PETSTAGES Cutie Chewies Jeż - Zabawka do gryzienia i żucia

Gryzak w kształcie wesołego jeżyka zapewni wspaniałą zabawę Twojemu psu.

OUTWARD Hound Ukryty szop - zestaw zabawek, pluszowa łamigłówka

Zestaw został zaprojektowany w celu wyeliminowania nudy, zachęcenia psa do pozytywnej zabawy i zaspokojenia jego naturalnych instynktów myśliwskich.

NINA OTTOSSON Dog Rumble Puzzle - interaktywna zabawka dla psa z piłeczką w środku

Trzy ruchome poziomy mają mnóstwo przegródek na pyszne jedzenie. Obracając poszczególne poziomy psiak odsłania smakołyki

NINA OTTOSSON Puppy Lickin' Layers - gra logiczna dla psów na poziomie 2

Trzy ruchome poziomy mają mnóstwo przegródek na pyszne jedzenie. Obracając poszczególne poziomy psiak odsłania smakołyki

NINA OTTOSSON Snuffle N' Treat Ball - piłka węchowa dla psa, zabawka interaktywna

Kula na smakołyki zapewnia psom stymulację fizyczną i psychiczną.

BUBA Butelka mleka - Pluszowa zabawka dla psa z piszczałką

Pluszowa butelka mleka wykonana z mięciutkiego i bardzo miłego materiału z włochatym

BUBA Gryzak Kulki TPR ze sznurem - zabawka dla psa, 25cm

Gumowy, trójramienny gryzak wykonany z gumy TPR z kilkoma rodzajami wypustek i sznurem.

BUBA Gryzak Trójramienny ze sznurem TPR - zabawka dla psa, 18cm

Gumowy, trójramienny gryzak wykonany z gumy TPR z kilkoma rodzajami wypustek i sznurem.

BUBA RING XS - Zabawka z wytrzymałej gumy TPR, 8CM

Zabawka z kauczuku termoplastycznego.

Wygląd doga argentyńskiego – potężny i elegancki

Dog argentyński jest dużym i dobrze zbudowanym psem. Pomimo tego, że jest to pies umięśniony, o masywnej budowie jest jednocześnie pełen wdzięku i elegancji. Wysokość psa w kłębie wynosi od 62 do 69 cm, a suki, które są nieco mniejsze od 60 do 65 centymetrów. Psy tej rasy ważą przeważnie do 45 kilogramów. Głowa osadzona na mocnej, dobrze umięśnionej szyi charakteryzuje się niezwykle czujnym wyrazem. Głowa. Trufla nosowa jest zawsze czarna. Oczy doga argentyńskiego są ciemne lub orzechowe, zaś uszy w kształcie trójkąta, średniej wielkości i wysoko osadzone. Są zaokrąglone na końcach i swobodnie opadające w fazie spoczynku, natomiast podczas podekscytowania mogą być wpół uniesione. Dog posiada mocną, wyrazistą szczękę. Sylwetka wpisuje się w prostokąt, co oznacza, że długość tułowia powinna być dłuższa niż wysokość psa. Grzbiet doga argentyńskiego jest prosty i dobrze umięśniony. Lędźwie mocne, a klatka piersiowa szeroka Ogon jest średniej długości, zwisający, noszony poniżej linii grzbietu. Kończyny, podobnie jak grzbiet są dobrze umięśnione. Dog argentyński ma krótką, dobrze przylegająca i gładką sierść. Występuje w jednolicie białym umaszczeniu a wzorzec dopuszcza niewielkie znaczenie czarnego koloru na głowie, uchu lub koło oka, jednak nie może ono stanowić więcej niż 10% powierzchni głowy. Dog argentyński porusza się w sposób zdecydowany a jego wygląd wzbudza respekt.
Wiele osób decyduje się na cięcie uszu czworonogom, co ma na celu dodać bojowego wyrazu ogólnemu wyglądowi. W Polsce prawnie zakazane jest cięcie uszom psom.

dog argentyński szczeniak

Wychowanie i szkolenie doga argentyńskiego – nie opcja, ale konieczność

Jest to najważniejsza kwestia, jeśli chodzi o doga argentyńskiego. Oczywiście w dużej mierze to od właściciela zależy, jaki charakter będzie miał jego czworonóg. Dog argentyński jest inteligentnym psem, który z łatwością nauczy się nowych rzeczy o ile te przekazywane mu będą w odpowiedni sposób. Jednak samo jego szkolenie nie jest łatwe i trzeba się podczas niego wykazać cierpliwością i ogromną determinacją – pies ten posiada silny, niezależny charakter i niekiedy nie ma ochoty wykonywać poleceń. Dog argentyński wymaga od opiekuna stanowczości, konsekwencji i skrupulatnego trzymania się zasad. Podczas szkolenia pod żadnym pozorem nie można używać przemocy, fizycznej czy psychicznej. Pies odpowie agresją na agresję, a wtedy może się stać niebezpieczny dla otoczenia. Ponadto krzyki czy nerwowa atmosfera mogą niekorzystnie odbić się na psychice psa. Bardzo ważne jest, aby każde agresywne, niepożądane zapędy czworonoga były natychmiast hamowane. Inaczej dog argentyński może okazać się trudny do opanowania. Szkolenie powinno opierać się na metodzie pozytywnych skojarzeń, czyli po wykonanej komendzie czy zadaniu pies zostaje nagrodzony. Pozytywne skojarzenia utrwalają się w psychice psa i następnym razem będzie on pamiętał, że takie zachowania mu się opłaciło. Ułożenie doga argentyńskiego powinno zacząć się już na etapie wieku szczenięcego. To właśnie podczas niego nawiązuje się najsilniejsza więź z właścicielem, w stosunku do którego pies buduje swoje zaufanie. Ważna jest wczesna socjalizacja, która powinna być wprowadzana jak najwcześniej. Nasz czworonożny przyjaciel musi od najwcześniejszych lat poznawać nowe miejsca, ludzi, inne zwierzęta, a także odgłosy, których dotychczas nie znał. Ma to kluczowy wpływ na jego dalsze etapy życia, ponieważ minimalizuje się w taki sposób ryzyko tego, że na nowe sytuacje zareaguje stresem lub co gorsza – agresją. Ważnym aspektem jest również to, że dog argentyński ma mocno rozwinięty instynkt terytorialny, więc od małego powinien mieć styczność z sytuacjami, gdzie do domu zapraszani są goście. W innym wypadku może nie tolerować na swoim terenie innych ludzi czy zwierząt. Dobrym rozwiązaniem są zajęcia w psim przedszkolu, gdzie od szczeniaka pupil przyzwyczajany jest do kontaktu z innymi czworonogami. Dog argentyński potrzebuje dużej dawki zróżnicowanej aktywności fizycznej. Na spacer powinny wychodzić z nim osoby, którym pies się podporządkuje. Może się bowiem zdarzyć, że dog argentyński ruszy tropem zwęszonej zwierzyny albo postanowi pokazać napotkanym podczas spaceru psom kto tu rządzi. Zwykłe, codziennie spacery nie rozładują energii psa, dlatego właściciel powinien wykazać się kreatywnością i znaleźć dodatkowe zajęcia dla swojego czworonoga, które będą odpowiadać zarówno właścicielowi, jak i pupilowi. Mogą to być przykładowo bieganie przy rowerze czy bieganie przełajowe. Podczas pierwszych dni doga argentyńskiego w swoim nowym domu ważnym aspektem jest ustalenie panującej w nim hierarchii. Przede wszystkim pies od samego początku powinien wiedzieć kto jest głową tej rodziny. W innym wypadku postara się sam objąć to stanowisko, a biorąc pod uwagę jego upór jest bardzo prawdopodobne, że zdobyłby obrany sobie cel. Zasady panujące w domu powinny być konsekwentnie przestrzegane przez wszystkich domowników, bowiem każde odstępstwo od reguły pies wykorzysta na swoją korzyść. A oduczenie go niepożądanych zachowań będzie bardzo trudne. Bardzo ważna jest więź emocjonalna z opiekunem. Powinna ona opierać się na wzajemnym szacunku, zaufaniu i miłości. Jest to podstawowy aspekt wróżący osiągnięcie celu w wychowaniu psa. Oczywiście, przy zachowaniu żelaznej konsekwencji. Dog argentyński źle znosi samotność. Co prawda może pozostawać sam na krótkie nieobecności jednak tylko pod warunkiem, że będzie do tego przyzwyczajany od małego. W innym wypadku skutki mogą okazać się kosztowne – dog argentyński miewa skłonności do zniszczeń i jedynie odpowiednie wychowanie może go tego oduczyć. Ważne jest także aby przed pozostawieniem psa w domu zapewnić mu porządną dawkę ruchu. Przydadzą się też różne zabawki, które zajmą psa i jego myśli podczas upływającego czasu. Wszechstronność rasy ceniona jest w policji, wojsku czy służbach celnych. Jako jeden z nielicznych psów węszy on tak zwanym górnym wiatrem. Dog argentyński świetnie sprawdza się w poszukiwaniu osób zaginionych i często wykorzystywany jest jako przewodnik osób niewidomych.

Zdrowie doga argentyńskiego – mocny i wytrzymały

Dog argentyński z reguły cieszy się dobrym zdrowiem. Są to psy odporne i silne, ale podobnie jak inne białe rasy psów dog argentyński narażony jest na głuchotę. Na szczęście istnieje specjalny test, który pozwala określić predyspozycje genetyczne do tego schorzenia, a w przypadku wystąpienia choroby jej nasilenie (badanie BEAR). Ze względu na wielkość tych psów schorzeniem, które może okazać się uciążliwe jest dysplazja stawów biodrowych i łokciowych. Jednak przy odpowiednio dawkowanej aktywności fizycznej podczas kluczowego dla rozwoju psa okresu szczenięcego wzrostu, a także dobrze zbilansowana dieta pomogą zmniejszyć ryzyko jej wystąpienia. Niektórzy hodowcy przeprowadzają badania pod jej kątem co pozwala wykluczyć jej dziedziczenie. Dogi argentyńskie wykazują tendencje do różnego rodzaju alergii, a ze względu na krótką i białą sierść są narażone na poparzenia słoneczne. Dlatego spacery powinny odbywać się wczesnym rankiem lub późnym popołudniem. Przebywanie na słońcu należy dawkować i zapewnić wówczas psu zacienione miejsce do odpoczynku i stały dostęp do świeżej, chłodnej wody. Krótka sierść doga argentyńskiego nie zapewnia mu zbyt dobrej ochrony przed zimnem, dlatego przedstawiciele tej rasy nie powinny zbyt długo przebywać na zewnątrz podczas chłodnych dni. Odpowiednio zadbany dog argentyński przeciętnie żyje 11 lat, co jak na tak dużego psa jest doskonałym wynikiem.