Amerykański staffordshire terrier (amstaff)- co to za rasa i co powinieneś o niej wiedzieć?
Spis treści
Pochodzenie i historia psów rasy amerykański staffordshire terrier (amstaff)
Amerykański Staffordshire terrier posiada dość krwawą historię. Początkowo hodowany był jako pies do walk. Już w początkach XVIII wieku w Anglii krzyżowano buldogi z drobniejszymi terierami w celu osiągnięcia mocnego i zwinnego psa do walk z bykami, a później z psami. Pomimo oficjalnie panującego zakazu organizowania walk rozrywka ta cieszyła się dużą popularnością. Wraz z rosnącą falą emigracji Anglików do Ameryki za ocean dostały się również psy przeznaczone do walk. Rasa ta ze względu na swoje predyspozycje szybko znalazła masę zwolenników. Drobniejsze osobniki zyskały szczególną popularność w okolicy Bostonu, gdzie używano ich przede wszystkim do tępienia gryzoni. Wydzielenie i osobna hodowla na tych terenach spowodowała powstanie czysto amerykańskiej rasy – Boston teriera. Osobniki większe i cechujące się dużym temperamentem zostały nieco ulepszone przez Amerykanów, dzięki czemu uzyskali psa zwinnego i bardziej zajadłego. Podobnie jak w Anglii psy te były nazywane pitbullterrierami – od słowa “pit” – arena do walk. Dopiero w 1900 roku w Ameryce wprowadzono zakaz organizowania walk psów, co nie zniechęciło pasjonatów, ale doprowadziło do rozłamu hodowców, którzy podzielili się na zwolenników psów bojowych i takich do towarzystwa człowiekowi. Tym sposobem dokonał się definitywny podział rasy na dwie zupełnie różne linie. Pierwsza z nich to American Pitbull terrier, pies hodowany do walk a druga to American Staffordshire terrier – pies rodzinny i do towarzystwa. W 1936 roku Międzynarodowa Organizacja Kynologiczna (FCI) uznała te drugie jako oddzielną rasę, nazywaną od 1971 roku american staffordshire terrier – w skrócie Amstaff. W Polsce pierwsze psy tej rasy pojawiły się na początku lat 90. XX wieku – pierwsza hodowla należała do Lidii Lewandowskiej. Ze względu na swój niecodzienny wygląd i panujące przekonanie o niebezpiecznym charakterze szybko zyskały popularność wśród półświatka. Do dzisiaj w Stanach Zjednoczonych amstaff jest najbardziej popularnym psem rodzinnym, a w naszym kraju z roku na rok rośnie jego popularność wraz z zanikającymi lękiem przed tą rasą. Według podziału ras zatwierdzonego przez przez FCI, Amstaff przypisany jest do grupy III – teriery, sekcji 3 – teriery typu bull.
Charakter amstaffa – kochający pies rodzinny czy groźny zawodnik?
Istnieją dwie teorie na temat usposobienia amstaffa. Jedna z nich mówi, że są one psami bardzo wrażliwymi, troskliwymi i oddanymi swojej rodzinie. Druga głosi, że są to psy niebezpieczne i groźne. Chociaż trudno w to uwierzyć, że tak oba różnie skrajne przekonania mogą być prawdziwe. Charakter tego psa w głównej mierze zależy od jego prawidłowego wychowania. Dobrze wychowany i socjalizowany pies będzie miał łagodny charakter, a swoją miłość do właścicieli będzie okazywał na przeróżne sposoby. Amstaff kocha wszelkiego rodzaju aktywności fizyczne, zwłaszcza takie, które wykonuje ze swoją rodziną. Lubi się przytulać i bywa prawdziwym pieszczochem. Jeśli właściciel stanie na wysokości zadania i poświęcić psu wystarczającą ilość uwagi, nasz czworonogi przyjaciel będzie psem łagodnym i zrównoważonym. Ze względu na swoją przeszłość i płynące w nim zakorzenione geny zalicza się go do psów obronnych. Wykazują się ogromnym instynktem terytorialnym, przez co są doskonałymi psami stróżującymi. Nie nadają się jako psy myśliwskie. Ze względu na swoją wrażliwość źle znoszą samotność, przez co nie powinny zostawać na długi okres czasu same. Są to psy, które silnie przywiązują się do ludzi i potrzebują częstego kontaktu z właścicielami. Nie jest to pies, którym swoim szczekaniem da się we znaki wszystkim sąsiadom. Zazwyczaj robi to, gdy go coś zaniepokoi i tym sposobem będzie chciał ostrzec swoich domowników. Jego szczekliwość może wzrosnąć, jeśli pies nie będzie zaspokojony fizycznie i umysłowo. Idealnie nadaje się dla rodzin z dziećmi. W stosunku do nich są niezwykle cierpliwe i wyrozumiałe. Szczególnie opiekuńcze są suki, traktując dzieci jak swoje pociechy. Ze względu na dużą siłę pupila i jego rozmiary, takie zabawy powinny odbywać się pod kontrolą. W stosunku do nieznanych mu dzieci nie jest na tyle cierpliwy, dlatego trzeba uważać, aby granica wytrzymałości nie została przekroczona. Z obcymi zwierzętami raczej się dogaduje, choć należy mieć oko na takie kontakty. Jeśli w domu jest już jeden pies, a w dodatku samiec, może być im trudno się dogadać i wypracować wspólną nić porozumienia. Zdecydowanie łatwiej będzie, jeśli oba psy pojawią się w jednym czasie, przez co będą wychowywać się razem. Wtedy jest bardzo duża szansa, że nie będą toczyć ze sobą uciążliwych walk.
Wygląd amstaffa – czym się wyróżnia
Amerykański staffordshire terrier jest psem o silnej budowie i niezwykle muskularnym ciele. Pomimo, że zalicza się go do psów średniej wielkości, swoją niecodzienną budową i wspaniałą muskulaturę wzbudza olbrzymi respekt, sprawiając wrażenie większego niż jest w rzeczywistości. Żywo i energicznie reaguje na to, co się wokół niego dzieje. Pies osiąga 46-48 cm a suka 43-46 cm wysokości w kłębie. Waga waha się zazwyczaj między 15 a 35 kilogramów. Jego ciało jest proporcjonalne, a sylwetka wydłużona. Głowa średniej wielkości, szeroka, muskularna, z wyraźnie zaznaczonym stopem. Szczęka mocno zarysowana. Żuchwa mocna, o niezwykle dużej sile chwytu. Oczy ciemne, okrągłe, szeroko rozstawione. Nos czarny. Uszy wysoko osadzone lub pół-uniesione. Klatka piersiowa szeroka i głęboka. Kończyny proste, mocne, dobrze umięśnione, o silnym kośćcu. Ogon stosunkowo krótki, nisko osadzony. Amstaff ma krótki i twardy włos tworzący przylegającą do ciała sierść. Umaszczenie różnorodne – jednobarwne, wielobarwne, łaciate czy pręgowane. Wszystkie wariacje są akceptowane, jednak najmniej pożądane są umaszczenia – białe, podpalane czarne i czekoladowe. Podczas chodu pokazuje swoją siłę i mocny charakter, ale przy tym porusza się w sposób niezwykle elegancki. Nie sposób przejść obok niego, nie zwrócąc chociaż na chwilę uwagi na jego niezwyklą budowę ciała czy hipnotyzujące ciemne oczy.
Wychowanie i szkolenie Amstaffa – kluczowy aspekt
Ze względu na swoją niecodzienną budowę i wygląd psa, przy odpowiednich treningach można z niego zrobić prawdziwego siłacza. Nie będzie to więc zaskoczeniem, że Amstaffy idealnie odnajdą się w takich sportach, które będą wymagały użycia siły – jak przeciąganie ciężarów czy lin, pływanie, skoki czy bieganie. Nie tylko pomogą wyrzeźbić jego sylwetkę, ale rozładują drzemiące w nim ogromne pokłady energii. Rasa ta jest nad wyraz inteligentna. Szybko i chętnie przyswajają wiedzę, ale bywają przy tym bardzo uparte – nie jest jednak powiedziane, że będą wykonywać wszystkie polecenia bez wahania. Psy te cenią sobie kontakt z człowiekiem. Do osiągnięcia najlepszych efektów szkoleniowych warto motywować je smaczkami i pochwałami. Amerykański Staffordshire terrier jest niezwykle podatny na stres i traumy. Stosowanie wobec nich agresji fizycznej, jak i słownej, przebywanie w złym i niekorzystnym środowisku mogą sprawić, że staną się psami wyjątkowo niebezpiecznymi. Nauka powinna zacząć się z chwilą pojawienia się nowego członka rodziny w domu. Dzięki wcześnie wyuczonym zasadom dorosłe osobniki nie będą sprawiać większych kłopotów. Szkolenie nie powinno być monotonne, ponieważ pies szybko się nudzi. Właściciel powinien wykazać się kreatywnością, zapewniając psu urozmaicone ćwiczenia. Amstaffy należy prowadzić bardzo konsekwentnie. Socjalizacja trzeba prowadzić od samego początku. Pies powinien mieć styczność z nowymi miejscami, ludźmi, psami i nieznanymi mu bodźcami. Nieprawidłowa socjalizacja może wywoływać lęk, który najczęściej objawia się niepożądaną agresją. Dlatego tak ważne jest, aby szkolenie zacząć jak najwcześniej. Dobrym rozwiązaniem będą zajęcia w psim przedszkolu, dzięki czemu od małego będzie przyzwyczajony do obecności innych psów a w dalszym życiu nie będzie przejawiał w stosunku do nich agresji. Dla psa ważny jest autorytet właściciela i odpowiednia hierarchia. Właściciel powinien budować więź z psem na zasadach wzajemnego zaufania, a relacja powinna przebiegać spokojnie. Dobrze wychowany Amerykański Staffordshire terrier będzie prawdziwym psem towarzyskim, oddanym, który będzie wielką dumą swoich właścicieli. Do rozładowania drzemiących w tych psach pokładów ogromnej energii nie wystarczą jedynie krótkie spacery – potrzebują dużej dawki aktywności fizycznej i ciągłych bodźców ruchowych. Znudzony, bez wystarczającej i zadowalającej go ilości ruchu, znajdzie sobie interesujące go zajęcie która nie zawsze może przypaść do gustu właścicielowi.
Żywienie amerykańskiego staffordshire terriera – co powinien jeść amstaff
Tak jak w przypadku innych ras psów, aby zachować naszego pupila w jak najlepszej kondycji i zdrowiu, właściciel musi o Amstaffa dbać. Oprócz regularnych kontroli stanu zdrowia, codziennych dawek aktywności fizycznej, nasz pupil obowiązkowo powinien mieć dobrze zbilansowaną dietę. Pożywienie powinno być dobrane indywidualnie, uwzględniając przy tym wiek, wagę psiaka, aktywność fizyczna i ewentualne trapiące go schorzenia. Ze względu na ponadprzeciętną aktywność Amstaffów potrzebują one wysokiej jakości karmy, o dużej zawartości białka zwierzęcego. Wybierając rodzaj posiłków właściciel ma trzy opcje: dobrej jakości suche, jak i mokre karmy, bądź samodzielnie przygotowywane posiłki w domu. Trzecia metoda jest zdecydowanie najbardziej czasochłonna i wymaga odpowiedniej wiedzy i zaangażowania. Wybierając dietę BARF najlepiej udać się do psiego dietetyka lub weterynarza, który pomoże skomponować odpowiedni jadłospis uwzględniający wszystkie niezbędne dla naszego pupila składniki odżywcze. Duża dawka ruchu pomaga utrzymać psa w dobrej kondycji, stwarza jednak duże ryzyko kontuzji stawów. Dobrze sięgnąć po preparaty chroniące układ ruchu jak chondroityna, glukozamina czy kolagen. Odpowiednia suplementacja pomoże chronić stawy przed powstałymi uszkodzeniami, ale też wzmocni je na dalszych etapach życia. Amstaff nie jest psem wybrednym i z reguły chętnie zje wszystko, co dostanie. Z tego względu narażone są one na nadwagę, co może powodować ich złe samopoczucie. Wybierając gotowe karmy zwróćmy uwagę na składy. Nie powinny one zawierać dodatkowych zapychaczy i sztucznych polepszaczy smaku, natomiast muszą posiadać wysoką ilość białka zwierzęcego – jest to bardzo istotne, ponieważ roślinne jest gorzej wchłaniane. Na każdym opakowaniu karmy znajduje się zalecana dzienna dawka, dzięki czemu mamy pewność, że pies nie tylko dostanie odpowiednią ilość pożywienia, ale nie będzie też narażony na niedobory potrzebnych mu do prawidłowego rozwoju elementów odżywczych. Oczywiście tak jak w przypadku każdej innej rasy Amstaff powinien mieć stały dostęp do świeżej wody pitnej.
Zdrowie – na co najczęściej chorują amstaffy
Amerykański staffordshire terrier nie tylko może pochwalić się niecodziennym wyglądem, ale i wyjątkowo dobrym zdrowiem. Na ogół psy te rzadko miewają problemy ze zdrowiem. Większość jest pozbawiona chorób i obciążeń genetycznych. Wyjątkiem może być dysplazja stawów biodrowych, a rzadziej łokciowych. Najbardziej narażone są na kontuzje wynikające z ich ogromnego temperamentu i stylu życia – bogatego w aktywności fizyczne. Słabą stroną Amstaffa są więzadła stawowe, które są niezwykle delikatne i łatwo mogą się zerwać. Warto obserwować psa i przykładać do tego szczególną uwagę. Z racji swojej postury czworonogi te raczej są odporne na ból i bardzo rzadko skarżą się, jeśli im coś dolega. Jeśli zauważymy dziwne zachowanie czworonoga, albo że pies zaczyna nawet lekko kuleć należy niezwłocznie udać się do weterynarza, aby nie dopuścić do rozwoju kontuzji czy choroby. Amerykański staffordshire terrier miewa skłonności do alergii – zarówno pokarmowej, skórnej jak i kontaktowej. Ze względu na wrażliwość jego skóry może wystąpić atopowe zapalenie skóry. Wraz ze starzeniem się psa mogą pojawić się także choroby charakterystyczne dla staruszków – między innymi choroby oczu jak zaćma czy choroby sercowe. Amstaff dobrze radzi sobie podczas cieplejszych dni, jednak nie znaczy to, że powinien długie godziny przebywać na słońcu. Podczas upalnych dni należy zapewnić psu zacienione miejsce do odpoczynku i świeża wodę – wymienianą parę razy w ciągu dnia. Z racji tego, że jest to pies wytrzymały i pełny energii – niska temperatura nie jest w stanie powstrzymać naszego czworonoga. Zdrowy i zadbany Amstaff średnio dożywa 12 lat.
Pielęgnacja – jakich zabiegów wymaga amstaff?
Krótka sierść Amerykańskiego staffordshire teriera nie wymaga szczególnej czy skomplikowanej pielęgnacji. Podstawowym zabiegiem, który należy wykonywać regularnie jest wyszczotkowanie jej dwa razy w tygodniu za pomocą dość twardej szczotki o gęstym, naturalnym włosiu lub gumowej czy silikonowej rękawicy. Pozbawiony podszerstka Amstaff nie linieje, jednak niewielkie ilości sierści gubi cały czas, a ta może okazać się kłopotliwa w usunięciu. Włosy są sztywne, krótkie i dosyć twarde co powoduje, że łatwo wbijają się w odzież i tapicerkę meblową. Regularne szczotkowanie pomoże w dużym stopniu zniwelować ten problem. Trzeba pamiętać, że psa należy czesać zawsze z włosem – czesanie pod włos niszczy sierść pupila. Ich krótka sierść przeważnie nie zbiera zanieczyszczeń, dlatego nie muszą być kąpane zbyt często. Przeważnie zabieg ten wykonuje się wtedy, kiedy pies jest brudny. Używamy do tego szamponów przeznaczonych dla psów krótkowłosych lub takich, które są dostosowane do aktualnych potrzeb włosa. Amstaffy wbrew pozorom posiadają wrażliwą skórę, przez co mogą występować u nich różnego rodzaju alergie. Dobrym więc wyborem będzie sięgnąć po łagodne, hipoalergiczne szampony. Oprócz pielęgnacji sierści na uwagę zasługują oczy, uszy, zęby i pazurki. Jeśli pies sam nie ściera pazurków, należy je regularnie podcinać. W przypadku Amstaffa raczej nie będzie z tym kłopotu, ponieważ jest to pies aktywny. Do utrzymania odpowiedniej higieny jamy ustnej dobrze sprawdzą się specjalne pasty do zębów, bądź gryzaki dentystyczne. Uszy i oczy należy sprawdzać pod kątem występujących ewentualnych zabrudzeń i infekcji. W razie czego należy przemyć je używając specjalnie do tego przeznaczonych preparatów. Tak jak w przypadku innych psów, naszego Amstaffa warto przyzwyczajać do zabiegów od małego. W późniejszych latach życia nie będzie odczuwał dyskomfortu, a zabiegi będą stanowiły jedynie chwilowy obowiązek.
Akcesoria i wyposażenie – wyprawka dla Amstaffa
Do podstawowej wyprawki zaliczają się również miski na jedzenie i picie. Z powodu skłonności tej rasy do alergii kontaktowych, miski powinne być wykonane z pożądnego, niealergizującego materiału. Dobrze sprawdzą się tutaj miski ceramiczne.
Ze względu na swoją posturę i wrodzoną siłę na spacery Amstaffa warto wprowadzać w dobrze dopasowanych szelkach typu guard i długiej oraz solidnej smyczy. Obroża może okazać się mniej bezpieczna, ponieważ jeśli pies wykona gwałtowny ruch może dojść do urazów szyi. Amstaff jak każdy inny członek rodziny, potrzebuje swojego miejsca do odpoczynku, w którym będzie czuł się bezpiecznie i komfortowo. Posłanie powinno być dopasowane do wielkości psa i być na tyle duże, aby pies spokojnie mógł się na nim wyciągnąć. Amstaffy są psami silnymi, dlatego ich zabawki powinny być mocne i solidne. Szczególną uwagę należy zwrócić na ich wielkość. Małe części mogą zostać odgryzione i zjedzone przez psa. Solidne sznury czy piłki będą idealnym urozmaiceniem dnia twojego pupila. Całości wyprawki dopełniają niezbędne do codziennej pielęgnacji szczotka, zgrzebło oraz preparaty higieniczne.
Hodowla – gdzie znaleźć psa rasy Amerykański Staffordshire terrier?
Wybór odpowiedniej hodowli z której kupimy psa jest ogromnie ważny w przypadku Amstaffa. Niezmiernie ważne jest, aby wybrać hodowcę zrzeszonego w Związku Kynologicznym w Polsce (ZKwP). Nie daj się skusić atrakcyjnym ofertom pod względem cenowym. Są to oferty pochodzące pseudohodowli, którym zależy jedynie na zysku, nie przywiązując uwagi do dobra i zdrowia psów. Oprócz tego nie dostajesz żadnej pewności co do czystości genów psa, a efektem tego mogą być poważne choroby i obciążenia genetyczne.
Kupno psa z odpowiedniego miejsca jest kluczowe dla późniejszego charakteru Twojego Amstaffa. Wybierając interesującą Cię hodowlę – dokładnie przyjrzyj się przedstawionym zdjęciom, opisom i zapoznaj się z opiniami na jej temat. Obowiązkowo odwiedź hodowcę. Dzięki temu osobiście przekonasz się o panujących warunkach, poznasz szczeniaka i uzyskasz wiele informacji na jego temat. Nie bój się pytać o interesujące Cię aspekty związane z wychowaniem, zdrowiem czy charakterem psa. Sumienny hodowca odpowie Ci szczerze na wszystkie pytania, dzięki czemu dostaniesz ogromną dawkę niezbędnej wiedzy. Wielu hodowców będzie służyć Ci pomocą, jeśli takiej będziesz potrzebować na dalszych etapach życia z nowym członkiem rodziny. Nie zdziw się też jeśli hodowca będzie zadawał Ci mnóstwo pytań. Nie należy się tego obawiać – zależy mu, aby szczeniak trafił w jak najlepsze ręce, zyskując kochający go dom.
Ile kosztuje Amstaff? Cena za szczeniaka Amerykańskiego Staffordshire teriera waha się między 2500 a 4000 zł, ale pamiętać należy że olbrzymią rolę w kształtowaniu się ostatecznej ceny odgrywają takie aspekty jak płeć, wiek, osiągnięcia rodziców czy renoma hodowli.
Czy smstaff jest psem dla mnie?
Przede wszystkim trzeba mieć na uwadze , że Amerykański Staffordshire terrier nie jest psem dla każdego. Właściciel powinien być osobą aktywną, która poświęci psu dużo uwagi. To przyjaciel dla osób zrównoważonych, delikatnych, wrażliwych, ale przy tym konsekwentnych. Odnajdzie się przy boku osoby początkującej, pod warunkiem, że weźmie ona pełną odpowiedzialność za sumiennie wychowanie psa – najlepiej pod okiem profesjonalisty. Jeśli chodzi o miejsce do mieszkania, nie jest to rasa szczególnie wymagająca – będzie czuł się wszędzie dobrze, pod warunkiem, że będzie blisko swojej rodziny. Amstaff może mieszkać zarówno w mieszkaniu, jak i w domu. Warto mieć na uwadze jego ponadprzeciętną potrzebę ruchu i to, że źle czują się zamknięte w małych i odosobnionych pomieszczeniach. (nie wolno zamykać ich w kojcu, ponieważ może skutkować to rosnącą traumą) Ze względu na codzienną dawkę ruchu i siłę psa, Amstaff nie jest odpowiednim wyborem dla osób starszych. Osoba nerwowa, która nie radzi sobie z panowaniem nad emocjami, powinna z tej razy zrezygnować. Poświęcając czas na odpowiednie wychowanie psa i budowanie z nim silnej i szczerej relacji zyskasz psa o niebywałej energii – szybko przekonasz się, patrząc na swojego oddanego Ci przyjaciela merdającego ogonem, że powszechnie panująca opinia na temat Amstaffów to w znakomitej większości stereotypy!